Hypermobiel Ehlers Danlos syndroom

In onderstaand artikel zijn complexe fenotypes, moeilijke diagnoses en onbegrepen oorzaken belicht van het Ehlers Danlos Syndroom met een focus op het type hypermobiliteit.

Ehlers Danlos Syndroom in het algemeen 

Het Ehlers Danlos Syndroom bestaat uit een groep van erfelijke, bindweefselaandoeningen gekenmerkt door hypermobiliteit van de gewrichten, hyperextensibiliteit van de huid en weefselbreekbaarheid.

Er is fenotypische en genetische variatie tussen de 13 subtypes. De eerste genetische bevindingen over het Ehlers Danlos Syndroom hielden verband met veranderingen in fibrillair collageen. De opheldering van de moleculaire basis van veel van de subtypes onthulde verschillende genen die niet betrokken zijn bij de biosynthese of structuur van collageen. De genetische basis van het hypermobiele Ehlers Danlos Syndroom (hEds) is echter nog onbekend.

Over het Hypermobiel Ehlers Danlos Syndroom

hEDS is de meest voorkomende vorm van het Ehlers Danlos Syndroom en gaat gepaard met algemene hypermobiliteit van de gewrichten, musculoskeletale manifestaties, en milde huidbetrokkenheid samen met de aanwezigheid van verschillende comorbide aandoeningen.

Variatie in het spectrum en de ernst van symptomen en progressie van het fenotype van de patiënt zijn waarschijnlijk afhankelijk van leeftijd, geslacht, levensstijl, en expressie domeinen van de genen van het Ehlers Danlos Syndroom tijdens de ontwikkeling en postnataal leven.

In dit overzicht vatten we de huidige moleculaire, genetische, epidemiologische, en pathogenetische bevindingen met betrekking tot het Ehlers Danlos Syndroom met een focus op het type hypermobiliteit.

Conclusies en vooruitzichten van het Ehlers Danlos Syndroom

In de conclusies en vooruitzichten betrekkelijk op het Ehlers Danlos Syndroom waarbij de focus ligt op het hypermobiele type, is gekeken naar de modificatie van het ECM, de onderliggende biologie en het bewustzijn van de medische wereld. 

Modificatie van het ECM 

De modificatie speelt waarschijnlijk een belangrijke rol in het aantasten van de mechanische stabiliteit van de aangetaste weefsels bij Ehlers Danlos Syndroom-patiënten. Deze ECM veranderingen koppelen waarschijnlijk terug naar de cellen, wat resulteert in een veranderde mechanosensor en cel fenotype, waarschijnlijk via een integrine-afhankelijk mechanisme. Bijgevolg leidt de verspreiding van gewijzigde mechanische, cellulaire en fysiologische veranderingen tot een chronische feed-forward ziektereactie met diepgaande effecten op weefselschade en instabiliteit. Stabilisatie van de ECM-omgeving kan positieve mechanische signalen in gang zetten die cel- en fysiologische fenotypes kunnen omkeren met langdurige voordelen voor patiënten. Dit onderstreept de noodzaak van zorgvuldige fysiotherapie, rekening houdend met reeds aangetaste bindweefsels.

Hoewel dit concept algemeen van toepassing kan zijn op het Ehlers Danlos Syndroom, is de toepassing ervan op het hypermobiele Ehlers Danlos Syndroom nog niet bekend. Het klinische spectrum van het hypermobiele Ehlers Danlos Syndroom wordt al tientallen jaren beschreven, waarbij de laatste jaren aanzienlijke vooruitgang is geboekt wat betreft diagnostische richtlijnen, kennis van comorbiditeiten, behandelingsmogelijkheden en bewustwording bij zorgverleners.

Onderliggende biologie Ehlers Danlos Syndroom hypermobiel type 

De meeste beschikbare gegevens over de onderliggende biologie van het Ehlers Danlos Syndroom betrekkelijk op het hypermobiele type zijn echter breed van opzet en het ontbreekt aan duidelijke informatie over genetische routes die bijdragen tot de etiologie en pathogenese van de ziekte.

Het vaststellen van deze informatie zal niet alleen moleculaire routes opleveren voor het Ehlers Danlos Syndroom, maar ook voor andere ziekten die spier- en skeletweefsel, oculair weefsel, neurologisch weefsel en cardiovasculair weefsel aantasten.

Tot op heden is er een schrijnend gebrek aan fundamenteel wetenschappelijk onderzoek naar Ehlers Danlos Syndroom-ziekten. Collectieve onderzoeksnetwerken moeten blijven zoeken naar genetische factoren die bijdragen tot de ziekte. Maar wij als wetenschappelijke gemeenschap moeten deze genetische ontdekkingen omzetten in geschikte, genetisch nauwkeurige diermodellen om de moleculaire, biochemische, mechanische en fysiologische mechanismen te begrijpen die bijdragen tot het ontstaan en de voortgang van de ziekte. Zonder deze fundamentele kennis zullen diagnostische instrumenten en meer effectieve of curatieve therapeutica voor hypermobiel Ehlers Danlos Syndroom en Ehlers Danlos Syndroom-subtypes raadselachtig blijven. Ehlers Danlos Syndroom-patiënten kunnen jaren doormaken zonder de juiste diagnose en/of behandeling.

Bewustzijn medische wereld Ehlers Danlos Syndroom hypermobiel type

Toegenomen bewustzijn in de medische wereld nodig is om te zorgen voor de juiste zorg voor deze groep getroffen personen. Deze medische tekortkoming kan zijn oorsprong vinden in de opleiding, aangezien studenten geneeskunde wordt geleerd “als je hoefslagen hoort, kijk dan naar paarden en niet naar zebra’s”.

Dit betekent te zoeken naar de meer voorkomende diagnose en niet de zeldzame. Zo is de zebra het symbool geworden voor het Ehlers Danlos Syndroom. Net als zebra’s in het wild heeft geen enkel Ehlers Danlos Syndroom-zebra dezelfde strepen.

De symptomen en ervaringen van alle patiënten zijn verschillend, maar de gemeenschap komt samen als een groep zebra’s, een dazzle genoemd. Een missie van dit overzicht is de wetenschappelijke en lekengemeenschap te informeren over de noodzaak van meer bewustzijn en betrokkenheid bij verenigingen voor bindweefselziekten zoals de Ehlers Danlos Syndroom-vereniging. Dit leidt op zijn beurt tot een verheldering, of verblinding van het onderzoek en biedt nieuwe hoop aan patiënten met deze levensveranderende ziekten.

Erkenning
Het werk in het MUSC is uitgevoerd in een faciliteit die is gebouwd met steun van het National Institutes of Health-subsidienummer C06 RR018823 van het Extramural Research Facilities Program van het National Center for Research Resources. Andere financieringsbronnen zijn:

  • National Institutes of Health: HL131546 (R. A. N.), GM103444 (R. A. N.), en HL149696 (R. A. N.); T32GM132055 en T32HL007260 (C. G.);
  • Grant Sponsor: American Heart Association; Subsidienummers: 19TPA34850095 (R. A. N.), 17CSA33590067 (R. A. N.).
  • Wij willen ook de recensenten bedanken voor hun inzichtelijk commentaar, evenals de Ehlers Danlos Society (https://www.ehlers-danlos.com), in het bijzonder Nancy Feracco, RN en Susan Chalela, PT, die zich onvermoeibaar inzetten voor Ehlers Danlos Syndroom-bewustzijn en voorlichting. Zij zijn constante bakens van hoop en licht voor de velen die zo negatief beïnvloed worden door Ehlers Danlos Syndroom en verwante bindweefselziekten.

Bijdragen

  • Cortney Gensemer: Conceptualization; investigation; writing-original draft; writing-review and editing.
  • Randall Burks: Conceptualization; investigation; writingreview and editing.
  • Steven Kautz: Conceptualization; investigation.
  • Daniel Judge: Conceptualization; investigation; writing-review and editing.
  • Mark Lavallee: Conceptualization; investigation; writing-review and editing.
  • Russell Norris: Conceptualization; investigation; writing-original draft; writing-review and editing.
  • ORCID Russell A. Norris https://orcid.org/0000-0001-8462-5726

Cortney Gensemer1 | Randall Burks1 | Steven Kautz2 | Daniel P. Judge3 |
Mark Lavallee4 | Russell A. Norris1

KEYWORDS
#Ehlers Danlos Syndroom, #hypermobility, #musculoskeletal